In kijkje in een coachtraject

Ik krijg vaak de vraag wat ik nou precies doe tijdens mijn coachtraject. Hoe ziet zo’n sessie eruit en “Je zegt dat je inspeelt op de behoefte van een kind, maar hoe doe je dat dan?” In deze blog wil ik je graag meenemen in een coachtraject, en dan met name in een sessie waarin ik inspeel op de behoefte van een kind. Ik leg uit hoe een werkvorm tot stand komt, hoe we deze uitvoeren, en natuurlijk vertel ik ook over het resultaat!

Aanmeldingsproces

Een berichtje

Ik krijg een berichtje van een moeder. Ze wil graag contact met mij opnemen omdat haar dochter een heel gevoelig meisje is en voor ouders zomaar uit het niets boos kan worden. Ouders weten niet meer zo goed hoe ze hiermee moeten omgaan, en het meisje ook niet meer. Het meisje wil zelf niet steeds zo boos worden, maar zowel de ouders als zijzelf weten niet hoe ze dit kunnen voorkomen. De sfeer in huis wordt er niet gezelliger op. Het is soms zelfs sfeerbepalend. Het meisje wil hier graag hulp bij. Dus zocht de moeder contact met mij voor een mogelijk coachtraject.

Telefonisch contact

Ik zie het berichtje binnenkomen en bel haar zodra ik kan. Aan de telefoon vertelt de moeder eigenlijk hetzelfde verhaal als in het berichtje. Daarbij vertelt ze dat haar dochter eigenlijk al van kleins af aan gevoelig is voor bijvoorbeeld labeltjes en sokken. Op school gedraagt ze zich altijd voorbeeldig, maar thuis lijkt ze volledig te ontladen. Dit uit zich in boosheid en frustratie.

In mijn hoofd poppen meteen allerlei vragen op. “Zal het meisje nog van andere prikkels last hebben?” “Is ze gevoelig voor geluiden, smaken en licht?” “Zijn die boosheid en frustratie alleen na schooltijd of is dit altijd na drukke momenten?” “Heeft het meisje ook momenten dat ze extreem ontspant en zijn dit dan momenten in het bos, met water of muziek?” Ik stel meerdere van deze vragen, en de moeder bevestigt telkens wat ik denk. Het lijkt erop dat het meisje hoogsensitief is of in ieder geval kenmerken heeft van hoogsensitiviteit of hooggevoeligheid.

Ik vraag of de moeder bekend is met hoogsensitiviteit. Ze geeft aan dat ze hier zelf ook aan heeft gedacht, maar het niet per se een labeltje wil geven. Ze herkent dit ook wel van zichzelf, maar heeft zelf al tools gevonden die werken. Alleen bij haar dochter wil het maar niet lukken.

In mijn hoofd komen allerlei werkvorm ideeën op. Hier heb ik namelijk mooie werkvormen voor. Ik zou een boek met het meisje kunnen lezen over emoties en daar vragenlijsten bij kunnen invullen. Ik zou een prikkelanalyse kunnen doen en kijken waar ze juist van ontprikkelt. En dan ook een gebruiksaanwijzing met haar maken als ze weet waar ze van kan ontspannen. Tijdens het telefoongesprek benoem ik ook een aantal van deze werkvormen. De moeder geeft aan dat dit wel goed klinkt. Ik leg uit dat ik graag een kennismakingsgesprek inplan om haar en haar dochter te ontmoeten en ook van haar dochter te horen waar ze tegenaan loopt. Dat vindt de moeder goed, en we plannen een kennismaking in.

Kennismaken

De kennismaking voelt voor mij al snel vertrouwd. Moeder en dochter komen vrolijk binnen. Het meisje is wat zenuwachtig en kruipt tegen moeder aan. Ik benoem dat ik zie dat ze wat zenuwachtig is, en dat dat helemaal niet zo gek is. Het is ook gek en spannend om ineens over jezelf te gaan praten tegen een vreemde. Ik stel me als eerste voor, zodat eerst de aandacht bij mij ligt. Ik leg uit dat ik Jasmijn ben en dat ik nu al een tijdje GroeiZelf heb om kinderen te helpen die eventjes een beetje vastlopen. Verder vertel ik wat ik leuk vind om te doen en waarmee ik kan helpen.

Daarna vraag ik wie het meisje is. Het meisje vertelt wat ze leuk vindt en waar ze tegenaan loopt. Ze vertelt dat ze soms om de kleinste dingen boos kan worden. Als haar zusje bijvoorbeeld meer eten op haar bord heeft dan zij, of als ze iets verkeerd begrijpt, kan ze heel boos worden. Maar ook als ze verliest met een spelletje, als iets oneerlijk is, of als zij iets in haar hoofd had en het verloopt anders. Dan kan ze heel boos worden, gaat schreeuwen, lelijke woorden zeggen, huilen, en soms gaat ze slaan. Ze vindt het zelf heel vervelend, want ze wil niet zo boos worden. Soms weet ze daarna ook niet zo goed meer wat er is gebeurd of wat ze heeft gezegd.

Verder vertelt ze dat ze het ook heel vervelend vindt dat ze emoties van anderen oppikt. Als moeder bijvoorbeeld boos of verdrietig is, merkt ze dit meteen en kan ze zich ook boos of verdrietig voelen. En ze vertelt dat ze bang is om alleen naar boven te gaan. Eigenlijk is ze bang voor dingen die er niet zijn. Ze weet dat ze niet bang hoeft te zijn, maar toch is ze bang.

Kortom, ze wil graag minder snel boos worden en het gevoel van anderen bij de ander kunnen laten. Het zou ook fijn zijn als ze minder bang is. Ik leg uit dat ik hier wel iets mee kan. Het meisje vraagt wat we dan bijvoorbeeld allemaal gaan doen. Ik leg uit dat ik graag naar haar boosheid wil kijken. Dit zullen we doen aan de hand van een boek en het invullen van testjes. Aan de hand daarvan kunnen we bijvoorbeeld een emotiethermometer invullen of een gebruiksaanwijzing maken voor haar boosheid.

Verder leg ik uit dat we ook gaan kijken naar haar angst en hoe we de gevoelens bij haarzelf kunnen laten, maar dat het ook kan zijn dat een sessie anders verlo

opt dan ik dacht. Soms kom je binnen en heb je iets meegemaakt wat in de weg zit. Dan gaan we daar eerst naar kijken. Ze vindt dit een goed idee en ze wil graag de sessies van het coachtraject inplannen.

Inspelen op de behoefte van het kind

Tijdens het coachtraject hebben we inderdaad een boek gelezen over emoties, vragenlijsten ingevuld, de emotiethermometer ingevuld, en een gebruiksaanwijzing gemaakt. Halverwege het coachtraject geeft de moeder aan dat het haar opvalt dat haar dochter nog wel boos is, maar dat het minder lang duurt. Ze lijkt eerder uit haar boosheid te zijn, en ze kunnen er beter over praten. Daarnaast merken ze allebei dat ze ook minder bang is. Zelf ervaart het meisje dit ook, maar ze geeft aan dat ze nog wel merkt dat haar hoofd erg vol zit. In een eerdere sessie heeft ze verteld dat ze ooit bij een andere coach heeft geleerd dat haar hoofd net als een kast met lades is. Als er te veel spullen in een lade zitten, kan je la niet meer dicht. Alleen wat die lades zo vol maakt, weet ze eigenlijk niet zo goed.

Dit vond ik een mooie metafoor en hier wilde ik graag op inspelen. Hoe dichter je bij de ideeën en bewoordingen van een cliënt blijft, hoe beter je een doel kan bereiken.

De Kast

We gaan samen aan tafel zitten, en ik teken een kast voor haar. Een kast met allerlei verschillende lades. Ze mag zelf de kast inkleuren, en ondertussen vraag ik aan haar wat het allemaal voor lades zijn. Ze vertelt dat ze een la heeft voor school, thuis, sport, vrienden en vrije tijd. Ik vraag haar wat ervoor zorgt dat haar lades zo vol raken. Ze mag dit van mij tekenen of schrijven. Ze zegt dat er allerlei verschillende kleurplaten in de lades komen.

Als ik vraag wat er op die kleurplaten staat, kan ze geen antwoord geven. Ik stel de vraag anders en vraag waar haar hoofd vol van raakt. Ze legt uit dat dit komt door al die losse kleurplaten. Dan vraag ik welke tekeningen erop die kleurplaten staan en geef als voorbeeld bij mezelf dat mijn lade bijvoorbeeld niet meer dicht gaat als er teveel kleurplaten zouden zijn van een volle en drukke dag, waarin ik veel op mijn to-do-lijstje heb staan. Of een drukke plek met veel mensen.

Ze kijkt me aan en zegt dat ze dit wel herkent. Zij houdt bijvoorbeeld helemaal niet van kinderfeestjes of het zwembad, dat vindt ze zo druk. Net als in de klas zitten waarin iedereen kletst of op het schoolplein spelen. Maar ook voetballen en boos worden zorgen voor volle lades. Ik geef haar een compliment omdat ze ineens heel goed weet waar haar lades vol van raken. Ze lijkt even overdonderd van zichzelf en zegt dan dat ze inderdaad wel weet wat haar lades vol maakt. Ze maakt naast de kast allerlei kleine tekeningen van dingen die haar hoofd vol maken.

De shredder

Dan leg ik uit dat het niet erg is dat je lades soms vol raken. Dat hebben we allemaal wel eens, maar als ze vol zijn moeten we ze wel kunnen legen. We moeten de tekeningen door een shredder kunnen halen, zodat we weer ruimte hebben in de lades. Ik vraag haar wat ervoor kan zorgen dat deze tekeningen door de shredder gaan en haar lades dus niet meer vol raken. Ze geeft aan dat yoga kan helpen, muziek luisteren, diamond painting doen, of gewoon even helemaal niets en gewoon op bed liggen. Deze dingen schrijft ze naast de kast. Dit zijn namelijk geen tekeningen, maar dingen die haar kunnen helpen om de tekeningen op te ruimen. Ze is heel trots op haar kast. Aan het einde van de sessie laat ze hem vol trots aan moeder zien.

We spreken af dat ze thuis gaat oefenen met de dingen die haar tekening door de shredder halen als ze een drukke dag heeft. Volgende week hoor ik dan hoe ze het heeft ervaren en of het helpend is.

Resultaat

Aan het einde van het coachtraject hebben we de eindevaluatie. Moeder en dochter komen samen voor de evaluatie langs. Ze zijn erg tevreden over het coachtraject. De band tussen ouders en het meisje is beter geworden. Ze heeft het idee dat ouders haar beter begrijpen en dat ze beter over dingen kunnen praten. De boosheid is een stuk minder en veel minder explosief. Natuurlijk is ze nog wel eens boos, maar ze uit haar boosheid niet meer zo extreem. Ze weet nu ook vaak wat er gebeurd is, of ze kan het voorkomen door eerst even af te koelen.

Tot slot zegt ze dat ze eindelijk heeft geleerd wat ervoor zorgt dat haar lades van haar kast zo vol raken, en dat ze eindelijk weet hoe ze die kan legen. Ze had dit geleerd bij een andere coach, maar ze begreep maar niet wat ermee bedoeld werd en hoe het er dan uit zag. Door middel van de tekening heeft ze eindelijk een beeld bij haar lades. Daardoor is ze ook minder gefrustreerd en ziet ze in dat ze bijvoorbeeld na schooltijd eerst even rust nodig heeft voordat ze iets anders kan doen.

Die rust is geen tv kijken of op de tablet, want dat geeft haar dus geen rust, ook al dacht ze eerst van wel. We ronden het coachtraject met een tevreden gevoel af. Ik weet zeker dat dit meisje een nog vrolijker meisje is, en dat ze weet hoe ze haar eigen avontuur verder kan ontdekken. 🚀

Wil jouw kind ook zo’n coachtraject op maat? Neem dan contact op!

Ben je benieuwd hoe een coachtraject eruitziet bij mij? Lees dan dit blog.

Wil je aan je kind uitleggen wat een kindercoach is? Lees dan dit blog.